Jan Montyn

Biografie

Jan Montyn (Oudewater, 1924) staat bekend om zijn etsen. Door een bezoek aan een tentoonstelling van Anton Heyboer raakte Montyn geïnspireerd door de kunstenaar en dat leidde tot contact tussen beiden. Heyboer schonk Montyn zijn ets pers. Voor Montyn is het tekenen op een zinken of koperen plaat net als schrijven. Hij ‘schreef’ net als Heyboer met een spijker of schroevendraaier op kleine zinken platen en maakte niet meer dan vier tot zeven afdrukken op papier. Hij bewerkte de plaat met onverdund zoutzuur, liet dit uitbijten en een heel spontane afbeelding verscheen. Zijn stijl is herkenbaar door de landschappelijke elementen, weergegeven als de projectie van de menselijke emotie. Montyn mediteerde als het ware over het landschap. Zijn verbondenheid met het landschap en de aarde blijkt onder meer uit zijn voorkeur voor de kleur omber (aardetinten) die voor hem de aarde en alles wat daarmee samenhangt symboliseert. Montyn leidt een leven van uitersten. Wanhoop en geluk, vrede en maar liefst vier oorlogen, hij maakt het allemaal mee. De indrukken die hij opdoet, zijn persoonlijke verwerking daarvan en zijn kijk op de zaken achteraf, dat alles is vastgelegd in zijn kunst. Montyn citeert graag een uitspraak van Boeddha: “Op vuil en mest groeit de mooiste bloem van de wereld: de lotus.”