Karel Appel

Biografie

Karel Appel (Amsterdam, 1921 – Zürich, 2006) is een van Nederlands bekendste kunstschilders en beeldhouwers van de moderne kunst. Hij genoot zijn opleiding schilderkunst aan de Rijksacademie in Amsterdam. In 1948 behoorde Appel tot de oprichters van de Nederlandse Experimentele Groep en daaropvolgend was hij betrokken bij de oprichting van de CoBrA-beweging. Door over zijn werk te zeggen dat hij maar wat rotzooide maakte Appel zich impopulair bij de kunstenaars van de expressieve stijl. Echter, deze uitspraak gaf wel aan hoe Appel te werk ging: hij pakte een onderwerp beet en kwam al werkende tot een resultaat. Kenmerkend zijn de vet aangebrachte, felgekleurde en expressionistische toetsen waarin hij de spontaniteit van kindertekeningen vermengt met volwassen intellect, organisatievermogen en het gevoel voor esthetiek. Vanaf 1957 reisde Appel regelmatig naar New York waar hij veel portretten van jazzmusici schilderde. Gedurende deze periode bleef hij experimenteren en zoeken naar nieuwe uitdrukkingsmogelijkheden waardoor hij abstracter is gaan schilderen. In 1968 kreeg Appel zijn eerste solotentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Exposities volgden in de Kunsthalle in Bazel, in Brussel en in het Centraal Museum in Utrecht. Een reizende expositie volgde door Canada en de Verenigde Staten. In de jaren negentig had Appel vier ateliers, in New York, Connecticut, Monaco en Toscane. Zijn atelier in New York gebruikte hij om te experimenteren met zijn werk. De schilderijen werkte hij uit in zijn andere ateliers - waar bijvoorbeeld het licht anders was – waardoor er kunstwerken ontstonden met hetzelfde thema maar met geheel eigen karakter. Na zijn overlijden is Karel Appel in stilte op het kerkhof Père-Lachaise in Parijs begraven.