De Stijl

De chaos die de Eerste Wereldoorlog had achtergelaten zorgde voor een verlangen naar harmonie en evenwicht. De kunst reageerde daarop door vooral niet illustratief of vertellend te zijn zoals de traditionele kunstopvattingen. Integendeel, deze kunst moest helemaal op zichzelf staan en duidelijk zijn, zonder de werkelijke wereld na te bootsen. Uit deze opvattingen ontstond de Nederlandse kunstenaarsgroep De Stijl. Zij streefden naar een zeer eenvoudige geometrisch abstracte stijl, waarin primaire kleuren centraal stonden. Ze zochten naar harmoniewetten die niet alleen op de kunst maar ook op het algemene leven van toepassing waren. Als in het dagelijks leven de harmonie zou zijn gevonden, dan zou kunst geen functie meer hebben. Mondriaan vond dat kunst het medium zou zijn om de achterliggende harmonie te onthullen. Kunst had naar zijn mening een tijdelijke functie: “Kunst is alleen maar een vervangingsmiddel zolang de schoonheid van het leven nog afwezig is. Naarmate het leven aan evenwicht wint, zal de kunst geleidelijk verdwijnen”.