Popart

Halverwege de jaren vijftig ontstond er in New York en Londen een nieuwe kunststroming dat hoofdzakelijk reageerde op de heersende massacultuur. Reclames, populaire magazines, close ups uit films, strips en later de opkomst van de televisie waren van invloed op de creaties van de kunstenaar. In 1949 wordt de term popart voor het eerst gebruikt als afkorting van het begrip popular mass culture. Hiermee wordt alles bedoeld wat tot geïndustrialiseerde massacultuur behoort. Popart kwam voort uit de tijdsgeest van vrijheid, seksuele revolutie en vrouwenemancipatie. De stroming ontstond los van elkaar in Amerika en Engeland. De Amerikaanse variant zette zich af tegen het egocentrisme, hyper serieuze en conceptuele karakter van het abstract expressionisme. Kunst moest zich namelijk weer op de echte wereld, buiten de elitaire musea, richten. De Engelse vorm had een ondertoon van nostalgie, worstelde meer in de traditie van het oude Europa en er werd gestreefd naar de persoonlijke weergave van de eigentijdse verandering van de stedelijke cultuur. Britse popartiesten waren geïnteresseerd in de stadscultuur die werd getoond in advertenties en reclames. Het eerste popart kunstwerk wordt toegeschreven aan de Engelse kunstenaar Richard Hamilton. Zijn collage ‘Just What is it that Makes Today’s Home so Different, so Appealing?’ is niet alleen belangrijk omdat het woord ‘pop’ in het kunstwerk staat afgebeeld, maar ook omdat het werk wordt getypeerd door de moderne grootstedelijke, vercommercialiseerde maatschappij. In Amerika was het sleutelfiguur Andy Warhol. Niet alleen vormde zijn werk een keerpunt in de kunst, hij veranderde ook de rol van de kunstenaar en zijn manier van kijken en werken. Zo gaf hij kunstenaars een nieuw gezicht: een kunstenaar was niet meer een eenzelvige genie dat intense persoonlijke emoties uitte, maar een zakenman. Beroemd is zijn uitspraak “Ik wilde een artistieke zakenman of een zakelijke kunstenaar zijn. Goed zijn in zaken is de fascinerendste vorm van kunst”.